Rozdział XVI

-Ej... Słoneczko... przetransportuj swój tyłeczek na chwilę z moich nóg.-mruknął Slash i klepnął ponętną blondynkę w jej udo, na co wybuchnęła perlistym śmiechem, który doprowadzał już Alison do szału. Jakby nie mógł sobie jakiejś lepszej dziwki wypatrzeć... Złapała swojego drinka i opróżniła do końca, a Saul nachylił nad stolikiem wciągając biały proszek. Szatyn podniósł głowę do góry, a Axl zaśmiał.

-Masz biały ryjek...-Izzy wyciągnął w jego stronę dłoń.

-Ja myślałam, że jesteś murzynem, ale jak nie to dobrze.- dziwka Slasha znowu wybuchnęła śmiechem na co zostało obdarzona wściekłymi spojrzeniami wszystkich przy stoliku.

-Wypierdalaj.-mruknął Axl.

-Co?-spytała poprzez śmiech.

-Głupia kurwo jesteś?! Powiedziałem wypierdalaj!-wrzasnął wskazując jej palcem wyjście. Otworzyła szeroko oczy i popatrzyła na Slasha – No kurwa! Nie dość, że głupia to jeszcze i głucha! Wy-pier-da-laj! Mam literkę po literce powiedzieć, czy napisać? Może załatwić jakiś kabel, który pomalutku dostarczy informacje do twojego mózgu?

-Prostacy – syknęła, podnosząc się na równe nogi.

-Odezwała się gwiazda.- Axl pokazał w jej stronę fucka i złapał wódkę – Slash, zacznij kiedyś kurwa mądrze wybierać.

-Zacznie mądrze wybierać kiedy zmądrzeje. Teraz jedynie jego kutas działa.-odezwał się Duff wypuszczając dym z płuc.

-Dobrze, że u ciebie wszystko działa – odgryzł się Slash.

-Ano działa.

-To się kurwa ciesz póki możesz.

-Cieszę się. Korzystam ile się da i z jednego, i z drugiego.-wyszczerzył się w szerokim uśmiechu i puścił oczko do Alison. Przygryzła zalotnie dolną wargę, a on jak na zawołanie się do niej przysunął. Złapał ją w pasie i wbił w jej usta, usłyszeli jeszcze tylko jak Slash głośno wypuszcza powietrze z płuc i obydwoje daliby sobie teraz uciąć ręce, że kręci głową.

-Znajdź sobie jakąś dziwkę, a nie nam się przyglądasz...-mruknął Duff, na chwilę odrywając się od brunetki i spoglądając w stronę przyjaciela jednym okiem.

-Zaraz wracam...- Ali oderwała się od blondyna i odeszła od stolika kierując się w stronę łazienek. Poprawiła makijaż, i gdy wróciła przy stoliku siedziały nowe dziewczyny i było jeszcze głośniej. Izzy ze Steven'em leżeli ze śmiechu na podłodze, a Duff stał na krześle wymachując butelką wódki w górze. Podeszła bliżej i usłyszała końcówkę jego przemowy.

-Duff bez basa, to jak Duff bez kutasa!-krzyknął robiąc gwałtowny wymach nogą do przodu, a krzesło się zachwiało i blondyn wylądował na ziemi zahaczając głową o róg stołu. Podeszła szybko do niego i nachyliła.

-Nic ci nie jest?- w jej głosie wyczuwalne było przerażenie. Delikatnie uniosła jego głowę, a ten tylko się skrzywił, z jego skroni pomału zaczęła lecieć krew.

-Kurwa... co z moją wódką?- wysyczał.

-Pojebany jesteś...-kciukiem starła mu krew i podała to o co tak się dopytywał.

-Dziękuje...-wygiął w jej stronę usta w dzióbek, przelotnie go cmoknęła i pomogła wstać na nogi. Był już nieźle pijany, więc trochę jej to zajęło.

-Jak napierdalaaaa!-zawył łapiąc się za głowę i lecąc do tyłu. Reszta była tak pijana, że wywołało, to u nich albo dawkę śmiechu, albo w ogóle nie zareagowali.

-Siadaj tutaj, debilu. Pójdę po jakieś waciki.-usadziła go na krześle i ruszyła w stronę baru. Próbowała przepchać się w stronę lady, napotykając na nieprzyjemne komentarze i protesty.

-Hej! Niuńka...-krzyknął jeden z mężczyzn i bezceremonialnie złapał za pośladek, a drugą dłonią za rękę uniemożliwiając pójście dalej.

-Puszczaj mnie do jasnej kurwy!-syknęła mu w twarz wściekła takim zachowaniem. Zbliżył swoją twarz do jej i zanim zdążyła wycelować w jego stronę dłoń, został odciągnięty do tyłu. Nim zorientowała się przez kogo już leżał na podłodze powalony ciosem, jak się okazało Duffa.

-Jeszcze raz ją kurwa dotknij to ci jaja urwę!-wrzasnął.

-Koleś kurwa... pojebało cię?- mężczyzna trzymając się za nos wstał i ręką wskazał na Alison – Jesteś tak pojebany, żeby o jakąś dziwkę się bić? - splunął pod nogi brunetki, a Duff jednym ruchem przycisnął go do ściany.

-Jedno słowo z twojej gęby na jej temat! Jebany skurwysyn! Cofaj to co wyszło z twojej parszywej gęby!

-Chuj ci w dupę!-prychnął tamten, a Duff wycelował kolejny cios w jego twarz, który tamten odwzajemnił i po chwili szamotali się na podłodze, okładając na oślep.

-Duff! Do kurwy nędzy! Wstawaj!- Alison próbowała ich rozdzielić jednak na marne. Blondyn był już tak pijany, że nie miał tak znacznej przewagi.

-Blondnaś! Kurwa!- Slash wskoczył między szamotającą się dwójkę i po chwili udział w bójce brała już większość. Zaczęły latać butelki, krzesła i inne bliżej nieokreślone przedmioty. Brunetka złapała blondyna, przy którym chwilowo nikogo nie było i szybko pociągnęła w stronę wyjścia. Pod lokal zajechała policja i wparowała do środka w czasie, w którym oni go opuścili. Opadł na ziemię i zaczął kaszleć krwią, cudem utrzymując się na dłoniach.

-Pojebało cię?! Wstawaj kurwa!-złapała go za rękę i próbowała podnieść. Ludzie z lokalu zostali wyprowadzani i zobaczyła na chwilę pozostałą czwórkę.

-Pierdolę taką imprezę!-wrzasnął Axl – Chuj wam w dupy, skurwysyny! Jak tak się bawi Londyn, to się szmaty udławcie własnymi kutasami! Naszych kurwa nie zobaczycie!

-Axl!-krzyknęła w jego stronę, jednak szybki krokiem ruszyli w przeciwną.

-Duff, wstawaj...

-Kurwa... nie mogę... ja pierdole... rozjebie go.. przysięgam... zawołaj go do mnie!-zaczął bąkać pod nosem.

-Ty się lepiej podnoś i idziemy do hotelu.

-Muszę... muszę mu przyjebać...

-Już mu dosyć przyjebałeś, rycerzu.

-Nie przyjebałaem... muszę mu mocniej przyjebać... tak, że nic nie zobaczy...

-Duff... wstawaj...-jęknęła i próbowała go podnieść.

-Co tam laseczki? Podnoście tyłeczki i idziemyyy się bawić!-podskoczył do nich Slash kręcąc biodrami.

-Saul! Bierz go, bo cholera tyle waży, że zaraz umrę go podnosząc.

-Hej! Żyrafa! Szyja do góry i zawijamy swoje tyłeczki gdzie indziej. Ja pierdolę... tacy jebnięci chuje... jaki pedał tak w ogóle rozpętał tą jebaną zadymę?

-Tak się składa, że ten pedał właśnie przed tobą leży i nie che podnieść.

-Duff?-wybałuszył oczy na wierzch i czubkiem buta szturchnął przyjaciela, na co tamten syknął.

-Wypierdalaj Slash.

-Coś ty taki waleczny ostatnio? Duffuś... złoteńko... nie bij się tak, bo kto kurwa będzie nam na basie grał?

-Kto jak to, ale ty mu lepiej takich rad nie dawaj. Podnoś go i idziemy do hotelu.

-Do hotelu?!-jęknęli oboje.

-Nieee! Jeszcze się poszlajajcie! Slash, nie widzisz w jakim on stanie? Cały poobijany, idziemy!-krzyknęła na niego pomału tracąc kontrolę. Spuścił głowę i podszedł do blondyna.

-Dobrze, już dobrze...-przewiesił go sobie przez ramię i powoli ruszyli do przodu.

-Skurwysyńsko... znowu przepadło jakieś bzykanko...

-Jak raz odpuścisz nic się nie stanie.

-Odezwała się! Cały czas masz tego debila jebanego... Duff, żyjesz?- blondyn jednak nie odpowiedział. Kompletnie nie kontaktował już ze światem. - Weeeźźź go nieś... ile ta jego dupa waży? Większy już urosnąć nie mógł. Co ty w nim w ogóle widzisz?

-To czego nie widzę w tobie..-spojrzała na niego spod byka i poklepała po plecach.

-Czyyylii?-wyszczerzył swoje ząbki.

-Co cię nagle wzięło?

-Tak się pytam... kurwa... nie mogę już wiedzieć? Myślałem, że to będzie jakiś tydzień czy coś... a to już dwa miesiące... jebańce z was.

-Nie mam pojęcia co jebańce oznaczają w twoim słowniku.

-Żeście kurwy... chociaż w sumie najbardziej bym się czegoś takiego po Duffie spodziewał. Słodkie z was mordy w sumie są.

-Bardzo dziękuje... a ty?

-Co ja?

-Nie masz nikogo... no wiesz... tak na oku?

-No mam... mam wiele pięknych ciałek na oku....-oblizał wargi.

-Oj wiesz o co mi chodzi...-lekko go szturchnęła.

-Wiem... nie... to nie dla mnie...

-Sikać mi się chce...- powiedział Duff, który się ocknął. Slash odstawił go na ziemię i tamten już zaryłby głową w beton, ale w porę został złapany.

-No! Trzymamy się w poziomie!

-W pionie chyba...-wybąłkał Duff – siiku kurwa, Slash.

-Mi też chce się lać.

-No to was zostawiam...- odeszła kawałek do tyłu, jednak zawróciła, gdy zobaczyła, że zmierzają w kierunku fontanny.

-Chłopaki! Nie tam!-krzyknęła jednak było już za późno... Stali tam co chwilę wybuchając śmiechem, a ona jak głupia czekała.

-Długo jeszcze?!- wrzasnęła – Trochę mi zimno! Ileż można sikać? Tak trudno wyciągnąć to co tam macie!?

-Aliison! Chodź tutaj...-krzyknął Duff i niepewnie wykonała jego polecenie – Co wy odpierdalacie?

-Slash twierdzi, że sikanie w blasku księżyca jest romantyczne.

-Teraz przydałaby się jakaś laska, bo nie chcę go chować...-Slash wygiął się to tyłu i lekko zakołysał, a Alison skrzywiła.

-Jeny... jesteście romantyczni jak cholera.

-Masz coś do naszej romantyczności?-spytał Duff.

-Najpierw musielibyście ją mieć.

-Slash! Słyszałeś! Ona twierdzi, że my niby jakoś kurewsko nieromantyczni.

-Słyszałem! Coś trzeba z tym zrobić!

-Wy lepiej sikajcie...-usiadła tyłem do nich i spojrzała w rozgwieżdżone niebo. Zaczęła bawić się bransoletką, którą miała na nadgarstku i nagle poczuła, że leci do tyłu, a po chwili była już cała mokra i leżała w fontannie, a nad nią w najlepsze zaśmiewała się dwójka debilów. Podniosła się do góry z otworzoną buzią i posałała im wściekłe spojrzenie.

-Ejj! Duff! Przecież my tam kurwa przed chwilą laliśmy!-krzyknął Slash i upadł na kolana.

-Śmieszne... tak się uśmiałam jak wy normalnie...

-Coś taka?-Duff wygiął usta w podkówkę i zrobił słodkie oczka, choć teraz wyszło z tego zupełnie co innego.

-Ciekawe czy byś się śmiał lądując w fontannie, gdy jest zimno i leci ci krew!

-Krwawisz?-zawył Slash.

-Dla twojej wiadomości tak!-zamachnęła się i polała niczego niespodziewająca się dwójkę. Wzięła dość porządny zamach, więc trochę mokrzy byli. Zamaszystym krokiem wyszła z fontanny i ruszyła przed siebie nie zwracając na krzyki chłopaków. Złapali ją dopiero przy wejściu do hotelu i zaczęli przepraszać. Recepcjonistka posłała im pełne oburzenia spojrzenie, jednak za chwilę wysiliła się uśmiech i podała im kluczyki od pokoi. Alison przejęła swój i weszła do windy, Duff i Slash zdążyli jednak za nią wlecieć.

-Wypierdalać z mojej windy.-syknęła.

-Księżniczko, nie fochaj się. Prysznic ci był po prostu potrzebny...

-To może ty go tak sobie weź Slash?

-Te wasze pieprzone humorki podczas tego całego no... krwotoku... roku... dajcie spokój.

-Miesiączki jeśli już...-poprawiła go wznosząc oczy do góry.

-Mniejsza... gorzej niż Axl, a to wyczyn.

-Mała... nie będziesz się gniewać?-Duff położył jej głowę na ramieniu i przeszywał spojrzeniem robiąc przy tym śmieszne miny.

-Nie.-pocałowała go w policzek, a on objął w pasie.

-Ciesze się.- wyszli z windy i skierowali do pokoju. Slash stanął smutny na środku i podrapał po głowie.

-No dobra... to ten... idę spać.

-Nie pierdol, tylko choć do nas.-Alison wepchnęła go do środka, a ten od razu się rozpromienił.

-Proponujesz coś?! Trójkącik?!-podskoczył jak małe dziecko i zaraz został zdzielony po głowie.

-Żartuje! Poczekaj chwilę z tym biciem... kiedy nie usłyszysz żartuje przez pięć minut możesz walić.

​-Nie zamierzam na nic czekać.-zabrała z łóżka czyste ciuchy i ruszyła do łazienki. Gdy weszła do pokoju po szybkim prysznicu Duff i Slash zdążyli załatwić już się dwoma butelkami whiskey i przysypiać na kanapie. Pokręciła głową w niedowierzaniu i przykryła ich kocem. Sama zajęła wielkie łóżko i w mgnieniu oka zasnęła.

Siedziała pośrodku hotelowego pokoju i przeglądała trzymaną w ręku gazetę. Na jednej ze stron widniał artykuł o Gunsach i ich wielkie zdjęcie. Uśmiechnęła się pod nosem. Cieszyła się, że chłopaki robią to lubią i stają się coraz lepiej rozpoznawalni. Po miesiącu trasy zaczęło się o nich robić jeszcze bardziej głośno. Byli właśnie w Budapeszcie, chłopaki mieli jakieś wywiady, na które ona nie poszła, bo nie czuła się najlepiej po wczorajszej imprezie. Złapała ze stolika paczkę papierosów i jednego odpaliła. Zakończyła przeglądać gazetę i nie wiedziała co ma ze sobą zrobić. Podniosła się na równe nogi i podeszła do okna. Spoglądała na spacerujących w deszczu ludzi oraz na plac zabaw naprzeciwko, który akurat świecił pustkami. Przypomniała sobie dzieciństwo, gdy codziennie po szkole szła tam z mamą i Mary, a w niedzielę razem z innymi przyjaciółmi robili tam grilla. W jej głowie pojawił się wesoły wówczas krzyk mamy, aby Alison nie kręciła się tak mocno z przyjaciółką na karuzeli, bo coś może im się stać. Przypomniała sobie także, jak wraz z tatą wspólnie zrobili huśtawkę i powiesili ją na wielkim drzewie obok domu. W wolnych chwilach zawsze męczyła ojca, żeby ją bujał, a on z uśmiechem na twarzy zgadzał się i brał swoją małą dziewczynkę na ręce kręcąc dookoła. Po jej policzkach zaczęły spływać pojedyncze łzy, które starła wierzchem dłoni. Zazwyczaj nie miała czasu, aby myśleć o rodzicach i wracać myślami do wspomnień, lecz wreszcie ją to dopadło. Tęskniła za nimi i zaczęła coraz bardziej to odczuwać. Chciałaby czytać na dobranoc bajkę swojej młodszej siostrzyce, wyjść z rodzicami do teatru, zobaczyć ich uśmiechy, gdy wygrała konkurs taneczny, który był jedną z największych jej pasji, które porzuciła na rzecz takiego życia, które teraz ją otacza. Zgniotła papierosa o parapet i wyrzuciła niedopałek przez okno. Niewiele myśląc podeszła do telefonu i drżącymi dłońmi chwyciła słuchawkę. Przyłożyła ją do ucha i wybrała numer. Wsłuchiwała się w dźwięk połączenia, a jej serce zaczęło coraz mocniej bić ze strachu. Zamarła, gdy po drugiej stronie usłyszała głos matki.

-Halo? Halo? Ktoś sobie robi jakieś żarty?-powtarzała jej matka. Otworzyła usta chcąc coś powiedzieć, jednak po chwili je zamknęła. Nie była w stanie wykrztusić z siebie żadnego słowa. Bała się. Co ma powiedzieć? 'Cześć mamo? Co u was? A u mnie w porządku... jestem z chłopakiem, który ma własny zespół w trasie. Ćpamy, uprawiamy seks, piję i palę, ale nie przejmujcie się'. Odłożyła szybko słuchawkę na widełki i opadła na łóżko nie panując już nad łzami. Leżała tak z jakieś piętnaście minut, aż wreszcie podniosła się i chwyciła butelkę wódki. Przyłożyła ją do ust i pociągnęła łyka.

Ciepło rozniosło się po jej ciele, jednak nie dało żadnej ulgi. Usłyszała otwierane drzwi i odwróciła w ich stronę. Blondyn, który stanął w progu, gdy ją ujrzał wypuścił trzymaną w ręku reklamówkę.

-Co się stało?-zapytał podchodząc bliżej i zamykając za sobą drzwi.

-Nic takiego...-mruknęła, zanosząc się szlochem i biorąc kolejnego łyka wódki. Zabrał jej z ręki butelkę i odstawił na stół bacznie przyglądając.

-Stało się coś z Duffem?

-Nie, nie... nic z nim.

-W takim razie o co chodzi?

-O nic Steven...

-Uważaj, bo uwierzę, że sobie płaczesz, żeby oczyścić oczy.- złapał ją za ramiona i posadził na łóżku, oczekując odpowiedzi.

-Zadzwoniłam do domu...-wydusiła z siebie wreszcie.

-I co?

-Nic... nic nie powiedziałam... odłożyłam słuchawkę.

-Tęsknisz?

-Nie... tak... sama nie wiem... nie wiem co czuję.

-To oczywiste, że tęsknisz... to w końcu twoi rodzice... Chciałabyś tam wrócić?-spytał niepewnie. Spojrzała w jego niebieskie oczy i zastanowiła nad odpowiedzią.

-Nie...- pokręciła przecząco głową – tęsknie za nimi, ale kocham Duffa.-po jej policzkach znowu popłynęły łzy i poczuła ramiona blondyna oplatające się wkoło niej.

-Nie płacz... albo płacz... jeśli dzięki temu ma być ci lepiej...

-Nienawidzę płakać...

-Nikt nie lubi, Słońce... Zadzwoń do nich... powiedz, że tęsknisz... porozmawiaj z nimi.

-Nie... nie chcą ze mną rozmawiać... na pewno nie.

-Skąd możesz to wiedzieć?

-Znam ich...

-No cóż... jeśli tak uważasz... decyzja należy do ciebie.

-Nie mów nic Duffowi, dobrze?

-Ode mnie się nie dowie... ale uważam, że powinnaś mu powiedzieć. I nie płacz już...-wzmocnił uścisk i starł jej łzy z policzka, pocieszająco uśmiechając.

-Dziękuje Steven...

-Nie masz za co dziękować... Mówiłem już, że zawsze możesz do mnie przyjść, nie?

-Tak, dziękuje.

-Już się wystraszyłem, że może jesteś w ciąży.

-Głupi jesteś...-puknęła go lekko w ramię i zaśmiała. Rozczochrał jej włosy, na co odwdzięczyła się tym samym. Siedzieli jeszcze w takiej pozycji przez 15 minut, dopóki Alison całkowicie się nie uspokoiła.

-Tak właściwie to nie powinieneś być na wywiadzie?

-Powinienem.-uśmiechnął się ukazując rząd równych zębów.

-Więc co tutaj robisz?

-Siedzę z tobą i ogólnie to przyszedłem po portfel Slasha, bo go zapomniał, a rzekomo ma tan numer jakiejś świetnej laski i na gwałt mu potrzebny.

-No to go bierz i spadaj, bo cię zabiją.

-Zabiją Slasha, nie mnie.- po całym pokoju rozszedł się jego wesoły śmiech – Ogarnij się i idziemy.

-Co?-spojrzała na niego niepewnie spod opuchniętych od płaczu oczu.

-Nie zostawię cię tutaj z takim wisielczym humorem.

-Już dobrze...

-Nie pierdol. Siedzenie w samotności nikomu nie służy, znam coś co poprawi ci humor, tylko musisz się ogarnąć, bo inaczej ludzie spierdolą na twój widok.

-Dziękuje Steven, teraz jeszcze mi lepiej.

-Zawsze do usług. No już! Do łazienki!-ponaglił ją kopem w tyłek i wykonała jego polecenie. Gdy zobaczyła swoje odbicie w lustrze naprawdę się przeraziła. Zrobiła szybki makijaż, spięła w kitkę rozczochrane na każdą stronę włosy i opuściła pomieszczenie.

-No, teraz możemy iść.-delikatnie popchnął ją do przodu i opuścili pokój. Zostawił ją jeszcze na chwilę przy wyjściu, sam idąc do recepcji i uprzejmie uśmiechając się do recepcjonistki, która coś mu zaczęła tłumaczyć. Powrócił do niej i wyszli na skąpaną w deszczu ulicę. Biegiem pokonali odcinek do taksówek. Wyglądała przez okno podziwiając wszystko do czasu, aż zatrzymali się na jednej z ulic. Weszli do małego budynku, jak się później okazało do kawiarenki.

-Tutaj macie wywiad?-spytała zdziwiona.

-Nieee... - posłała mu pytające spojrzenie ten jednak odsunął jej krzesło nakazując usiąść. Usiadł naprzeciwko niej i szeroko uśmiechnął.

-Więc co tutaj robimy?

-Poprawiamy ci humor. Słyszałem, że kobietą nic nie pomaga tak jak wielka porcja loodów...-zatopił głowę w menu, a ona wyjrzała przez okno. Widok rozchodził się na parlament i był piękny pomimo deszczu. Zawsze chciała zwiedzać i teraz jej się to udaje.

-Więc co bierzesz?- z rozmyślanie wyrwał ją głos blondyna. Podniosła wzrok i zorientowała się, że stoi przy nich kelnerka i delikatnie uśmiecha oczekując od niej odpowiedzi.

-Eee.... owocowy mix...-powiedziała pierwszą nazwę, która wpadła jej w oko.

-Z podwójną ilością śmietany i gorącą czekoladę!-dodał Steven.

-Steven...-zaczęła, gdy tamta już odeszła.

-Alison...-udał jej ton głosu i od razu się zaśmiała.

-Zabiją nas.

-Mnie zabiją, a to różnica.

-Przeze mnie.

-Jak przez ciebie, to Duffuś mnie obroni.

-Niech ci będzie.-kelnerka wróciła z ich zamówinienm i speszona spojrzała na Stevena.

-Ja- ja przepraszam...-wydukała, a on posłał jej rozbrajający uśmiech, wprowadzając ją w jeszcze większe zagubienie – czy pan nie gra przypadkiem w Guns n' roses?

-Najlepszy perkusista na całej planecie właśnie przed panią stoi.-wypiął dumnie pierś do przodu.

-Czy-czy mogłabym prosić o autograf?-podsunęła mu pod nos kartkę.

-Jasne, dlaa...

-Meg.

-Dla Meg...-złożył szybki podpis i podał go kobiecie – proszę bardzo.

-Dziękuje...-odeszła od stolika, a oni zaczęli śmiać. Czas upłynął im w miłej atmosferze i po porannym humorze Alison nie było ani śladu. Kto jak to, ale Steven umie człowieka pocieszyć. Spacerkiem doszli budynku, gdzie chłopaki mieli wywiady. Wjechali na górę i gdy z windy wyłonił się Steven, od razu doszedł ich głos Axla.

-Bałwanie! Gdzie się szlajasz?! Ominęły cię dwa wywiady!-wrzasnął na niego.

-Masz mój portfel?-podleciał do niego Slash z wielką nadzieją, a Axl zdzielił go po głowie.

-Mam w dupie twój portfel. Gdzieś ty był?!

-Po portfel tego pacana! A później były korki...-puścił oczko w stronę brunetki, a oni dopiero wtedy na nią spojrzeli.

-O hej Ali – machnął Slash – masz mój portfel?

-Jasne, że mam...-prychnął blondyn i zaczął przeszukiwać kieszenie – kurwaaa! Zapomniałem!- uderzył się w czoło, a Axl powtórzył uderzenie.

-Leciał po niego, żeby wreszcie nie wziąć! Brawo Steven! A teraz na wywiad!-kopnął go w nogę i popchnął do przodu. Za ściany wyszedł Duff i od razu podbiegł do Ali ignorując paplającego Axla.

-Co tutaj robisz? Już dobrze się czujesz?-spytał z troską.

-Tak... wszystko ok.-uśmiechnęła się i przytuliła do niego.

-Na pewno?

-Na pewno...-stanęła na palcach i musnęła wargami jego szyję, schylił się delikatnie i cmoknął jej usta – Małaaa...-mruknął.

-Zniż się – nakazała, przygryzając delikatnie jego wargę, złapał ją za biodra, a ona zarzuciła ręce na jego szyję. Złączyli się w czułym pocałunku, który przerwał Izzy, uderzając blondyna w tył głowy.

-Oh Romeo! Mój Romeo! - zaczął wymachiwać rękoma w każdą stronę – Wywiad czeka.-dodał spokojnie patrząc na niego spod byka i idąc w przeciwnym kierunku.

-Kiedyś ich zabiję.

-Ale to później...-zaśmiała się i ruszyła za szatynem.

Szczęśliwego Nowego Roku ;)