Rozdział XII

Obudziły ją promienie słońca i poczuła chłodnawe powietrze na swoim ciele. Zaspana nie mogła sobie przypomnieć jak się tutaj znalazła, ale po chwili wszystko ułożyło się w jedną całość. Delikatnie przewróciła głowę w bok i miała przed sobą słodko śpiącego blondyna. Przypomniała sobie jego wczorajsze słowa, a jej serce mocniej zabiło. Podniosła się delikatnie na łokciu i poczuła okropny ból całego ciała. Zresztą co się dziwić, skoro całą noc spędziło się na dachu? Zignorowała to jednak teraz i pocałowała czubek nosa Duffa. Wymruczał coś niezrozumiałego i jedną ręką odgarnął z czoła włosy. Złożyła całusa na jego policzku, czole, ustach, aż wreszcie otworzył brązowe oczy i było widać, że sam ledwo co kontaktuje. Zachichotała i jeszcze raz pocałowała go w usta, ocknął się i mocniej do siebie przytulił, gdy się oderwali lekko się skrzywił.

-Jak mnie dupa napierdala... kurwa... straciłem ją...-zaczął jęczeć.

-Wszystko na swoim miejscu, choć czuje, że moja też odpadła.

-Czas się zbierać... nie chcemy, żeby ktoś widział nasze gołe tyłki... chociaż... dla mnie możesz się nie ubierać...-mruknął całując ją w nagie ramię. Ubrali się i leniwie ruszyli w stronę domu, trzymając się za ręce i rozmawiając o mało ważnych rzeczach. Popchnęli ciężkie drzwi i Duff niepewnie rozejrzał się dookoła.

-Co jest kurwa?-wszedł w głąb domu. Panował tutaj syf jakich mało, ale nigdzie żywej duszy – gdzie ich kurwa wszystkich wywiało?

-Sprawdź dół, a ja sypialnie.-zarządziła Alison i pobiegła na górę, zajrzała w każdy kąt na górze i nigdzie nikogo nie zastała. Na schodach spotkała Duffa, który zaczął coraz bardziej się martwić.

-I co?-mruknął.

-Nic, nikogo.

-Kurwa...-zaczął przystępować z nogi na nogę – zapomniałem o jakimś spotkaniu? Nie no... przecież byliby tutaj inni... wywiało każdego...

-Na pewno gdzieś zabalowali i leżą w jakiś krzakach jak zwykle, znajdą się.-cmoknęła go w policzek i rozległ się dzwonek do drzwi.

-Widzisz? To na pewno oni.- Duff biegiem poleciał do drzwi i otworzył je z nadzieję, jednak przewrócił oczami, gdy zobaczył przed sobą Bena, managera.

-Skąd w ogóle wiesz gdzie mieszkamy?

-A może by tak przywitanie? Witam. Musiałem się pofatygować, bo nie odbieracie telefonów, nie było was w żadnej zapchlonej norze, ale wystarczyło spytać się pierwszą lepszą dziwkę, by dowiedzieć się gdzie odbywała się najlepsza impreza i jak widzę nie myliłem się.

-Ehm...-Duff nie wyrażał entuzjazmu – a co to takiego 'ważnego'?

-Darowałbym sobie ten sarkazm. Jest 8 rano o 11 macie spotkanie z wytwórnią.

-Spotkanie? Jakie spotkanie? Nic mi kurwa nie mówiłeś wcześniej o żadnym spotkaniu! W jakiej sprawie?

-Spokojnie. Nie mówiłem, bo sam dowiedziałem się dwie godziny temu, a w jakiej sprawie, to też nie wiem, bo musiałem latać i was szukać. Radziłbym się tam zjawić, bo będziecie mieć niezłe kłopoty!-pogroził mu palcem przed nosem. Duff zamknął za nim drzwi i oparł framugę.

-Kurwa! Gdzie wsiąknęło tych debili?! Nie ustala się spotkania tak nagle! Jak ich nie znajdę, to mogą nawet zerwać ten jebany kontrakt!

-Spokojnie... znajdą się... na pewno...-Duff upadł na kolana, bo drzwi o które się opierał się otworzyły.

-Co do chuja?!-wrzasnął, a w progu stanął wyglądający jak siedem nieszczęść Steven. Duff podskoczył i go do siebie przytulił – Całe szczęście!

-Duff, kurwa. Przestań drzeć tą parszywą mordę. Całkiem cię już pojebało, że się tak na mnie rzucasz?

-To już nie można cieszyć się, że cię widzę?! Już myślałem, że was całkiem wsiąkło! Niech te debile szybciej idą za tobą!

-Jakie debile? I mówię kurwa przestań wrzeszczeć, bo czuje, że mój mózg zaraz wypadnie uchem.

-Jakie kurwa? Jeden taki ze skrzeczącym głosem jak jakaś świnka morska, rudy, pedalskie ruchy, drugi to jakiś jebany, farbowany na czarno pudel i ich trzecie czarna dziwka.

-Izzy, Axl i Slash?

-Nie kurwa!-Duff wzniósł ręce do góry – Jackson, Preslay i Elthon John!

-A co mnie te jebane chuje obchodzą? Byli na imprezie?

-Stevenson! Do kurwy nędzy ogaranij dupę! Gdzie Slash, Axl i Izzy?!

-To nie można tak od razu, tylko musisz o jakiś ssakach pierdolić?

-Mów.

-A skąd mam wiedzieć? Chyba widzisz, że dopiero co wszedłem do domu.

-No to się dowiedz do kurwy nędzy! Był Ben i o 11 mamy jebane spotkanie z wytwórnią, a tamci przepadli i nigdzie ich nie ma! Zachciało się chujom ćpania! Udupią nas, Steven!

-Spytaj się ludzi, a nie na mnie drzesz japę.

-Tylko, że kurwa nikogo tutaj nie ma!

-Nie ma?-blondyn zmarszczył brwi.

-Są! Tylko zachciało mi się robić jaja, bo mi się nudzi.-Steven spojrzał się na niego pytająco.

-Kurwa...-Duff odchylił głowę do tyłu i zaczął cicho liczyć – Nie ma ich! Rozumiesz w jakiej jesteśmy dupie?!

-I nie ma nikogo? Puk, puk – uderzył kilka razy w głowę przyjaciela – włącz czasem to coś co masz pod tymi tlenionymi włosami. Nie ma ludzi, nie ma ich, więc gdzie są? W pace kurwa siedzą.

-Policja!-krzyknął Duff klaszcząc w dłonie.

-Brawo Duff.... punkty dla ciebie...-mruknął Steven i go wyminął kierując się do kuchni.

-A ty gdzie kurwa leziesz?!

-Napić się?

-A kto tych pojebów wyciągnie z więzienia?!

-Może zamów taksówkę, bo nie zamierzam kurwa lecieć taki kawał.- Duff podleciał do telefonu i po chwili siedzieli już w samochodzie. Steven przysypiał na ramieniu przyjaciela, który ledwo co mógł zmieścić swoje długie nogi pomiędzy siedzeniami. Zajechali pod komisariat, Duff pociągnął za klamkę i na chodnik wytoczył się na pół śpiący perkusista.

-Kurwa! Naprawdę się ciebie żarty trzymają! Nie chcesz czasem kopa w dupę dostać?-krzyknął Steven, zdecydowanie w nocy przesadził, bo dzisiaj był coś nie w humorze. Weszli do środka i zostali zjechani z góry na dół spojrzeniami znudzonych policjantów. Oparli się o ladę.

-Dzień dobry, ja przyszedłem po przyjaciół.

-Nazwiska.

-Axl Rose, Izzy Stradlin i Saul Hudson.

-Sądzę, że to raczej nie możliwe.

-A to dlaczego?

-Ponieważ byli już kilka razy spisywani.

-A kaucja?

-No cóż...

-Proszę, to dla mnie bardzo ważne.

-Musiałby pan zapłacić 10 tysięcy.

-Ile?!-wrzasnął Duff, a Steven wybałuszył oczy na wierzch – jaja jakieś kurwa?!-Alison położyła mu dłoń, widząc spojrzenia skierowane w ich stronę.

-Proszę się zachowywać, bo zaraz pan wyląduje z kolegami. Tyle ile powiedziałem. Pańscy koledzy już kilka razy weszli w konflikt z prawem.-powiedział policjant służbowym tonem, jakby z wielką łaską musiał udzielać im informacji.

-Steve... ile masz przy sobie?-zwrócił się do przyjaciela.

-Jestem spłukany... Mam jedynie na koncie, ale zamrożone.

-Ja to samo...-zacmokał kilka razy pod nosem i odwrócił w stronę policjanta – proszę ściągnąć z konta pana Bena Lood.

-Czy to któryś z panów?

-Nie.

-W takim razie nie mogę.

-Ten pan zarządza naszymi funduszami, pracuje dla nas, więc nie ma problemu.

-Nie mogę bez żadnego potwierdzenia.

-Proszę pana... powiem tak... jest on naszym managerem, a za godzinę mamy zjawić się w naszej wytwórni.-Duff nachylił się nad nim i założył ręce.

-A kto to potwierdzi?

-Proszę zadzwonić do Geffen Records, spytać o Bena Looda oraz panów, których chcemy wyciągnąć.-wtrącił się Steven, szybko na kartce pisząc numer i podsuwając go policjantowi. Niechętnie chwycił telefon. Po 20 minutach wyszli przed budynek ze skacowaną trójką.

-Pojebało was?! 10 tysięcy! I to kurwa z wytwórni! Jakim cudem dostała się tam policja?!- w Duffa coś wstąpiło i zaczął na nich wrzeszczeć.

-A chuj wie!-wrzasnął Rudy – ktoś nas podjebał! Zadowolony?! I kim kurwa jesteś żeby wrzeszczeć na mnie?!

-Kolesiem, który kurwa uratował wam dupy, bo inaczej byście spędzili 48h zamknięci w jebanej puszce!

-A kto cię kurwa prosił o ten ratunek?! Dzwoniłem do ciebie!? Błagałem na kolanach?!

-To sobie kurwa teraz sam idź do wytwórni skoro taki jestem niepotrzebny!

-I chuj! Jak chcesz to sobie rób co chcesz!

-Dosyć! Zamknąć wszyscy japy!-krzyknął Saul i złapał Duffa, który już chciał gdzieś odejść. - Duff, Steven, Alison, dziękujemy za uratowanie nam tyłków przed wytwórnią, a teraz Axl zamknij jadaczkę i lepiej skupmy na tym czego od nas mogą chcieć.

-Jak nie chce, to droga wolna!-krzyknął Rudy.

-Zamknij się! I lepiej podziękuj, a nie niepotrzebnie drzesz tą jadaczkę.

-Za co mam dziękować?!

-Za to, że cię wyciągnęliśmy z paki, debilu?-bąknął Steven, patrząc na niego z litością.

-Dziękuje! Zadowoleni?! A teraz kurwa może idziemy, bo zaraz się spóźnimy?!-Steven się uśmiechnął, poklepał go po plecach i ruszyli w stronę taksówek.

Wysiedli przed wytwórnią i zaniepokojeni popatrzyli po sobie. Przez drogę każdy z nich zdążył się już uspokoić i teraz martwił tym o co może chodzić. Nigdy jeszcze spotkania nie były ustalane w tak szybkim terminie i nie mogło to wróżyć nic dobrego.

-Ejj... ale o żadnym koncercie nie zapomnieliśmy, nie?-mruknął Izzy podciągając spodnie i skacząc w miejscu.

-Ja sobie o żadnym nie przypominam...-Slash podpalił papierosa Axla i ruszyli w stronę budynku. Weszli do windy i nacisnęli odpowiedni guzik, modląc żeby się popsuła i nie dowiedzieli o co chodzi.

-Axl, pojebie weź odczep się od moich włosów.-włosy Saula zaczepiły się o ćwieki Axla i nie mógł podnieść głowy do góry. Rudy chciał wykonać gwałtowny ruch do przodu, ale Mulat ścisnął go za rękę.

-Co ty kurwa wyprawiasz?!

-Odczepiam cię, tak?

-Chcesz żebym kurwa włosy stracił?!-Slash spiorunował go spojrzeniem.

-Jak stracisz trochę i tak nic się nie stanie.

-Mam może kurwa cię na łyso ogolić?!

-Sam się ogol.

-Szmata.

-Sam jesteś szmata.

-Szmata jakich kurwa mało.

-Chuj! Z jebanymi krzakami zamiast włosów!-zaczęli się szamotać z jego włosami, a Duff ciężko westchnął i podszedł do nich.

-Uspokoić się kurwa i stać w bezruchu chyba, że każdy z was chce coś stracić.- od razu opanował sytuację, a Ci spojrzeli na niego z wyrzutem i to jeszcze obrażeni.

-I co? Tak cholernie ciężko?

-Dobra, teraz dajcie sobie spokój z włosami i swoimi innymi, jakże ważnymi sprawami.- powiedział Izzy wychodząc z windy, która się właśnie otworzyła. Poszli do recepcji i Axl posłał pracującej tam kobiecie jeden z tych swoich pięknych uśmiechów, a Slash próbował dojrzeć jej nogi pod biurkiem. Izzy i Steven stanęli znudzeni z boku i zaczęli rozmawiać.

-Poczekasz?-Duff podszedł do Alison, oparł głowę o jej czoło i delikatnie uśmiechał pod nosem.

-A mam jakieś inne wyjście?

-No w tej sytuacji chyba jednak nie...

-Więc poczekam...-delikatnie musnął jej usta, drugi raz trochę bardziej namiętnie i oplótł w pasie.

-Ej! Romeo czekają na nas!-krzyknął Axl i wyczekiwał, aż ten wreszcie się ruszy. Niechętnie oderwał się od brunetki i ruszył za przyjaciółmi. Zapukali do drzwi i usłyszeli ciche 'wejść'. Ben stał przy stole z grobową miną, a dwójka producentów siedziała na swoich stałych miejscach, jednak ich uwagę przykuł mężczyzna przy oknie.

-Alan?-spytał Rudy i wtedy odwrócił się w ich stronę.

-Cześć chłopaki.-uśmiechnął się do nich, kiwając ręką. Alan był ich wcześniejszym, mega zajebistym managerem, nie to co ten parszywy Ben.

-Panowie, usiądźcie bo mamy kilka ważnych spraw do obgadania.-zajęli wskazane miejsca i wyczekiwali.

-Jest kilka spraw, na które musicie wyrazić zgodę. Zauważyliśmy, że bardzo dobrze pracowało wam się z panem Alanem, a on sam wykazuje duże zainteresowanie wami, więc... czy zechcielibyście aby przejął on posadę pana Looda?

-Pierdolicie?-wyrwało się Saul'owi.

-Nie, panie Hudson.

-Jeszcze się nas pytacie?!-wykrzyknął Steven, uśmiechając od ucha do ucha. - Jasne, że się zgadzamy!

-W takim razie wszystko już ustalicie sami. Czekamy na nowy materiał, panowie. Chcielibyśmy, aby znalazł się na naszych biurkach jak najszybciej i znacznie zadowolił. Do widzenia.-wstali za biurka i ruszyli w stronę drzwi, kiedy tylko przekroczyli próg chłopaki rzucili się na Alana.

-Wreszcie!!!-krzyknął Axl.

-Emm... Ben, no wiesz... nie ten, że cię nie lubimy ani nic, ani, że ci nic nie podrzucaliśmy, i że to przez nas wylądowałeś w szpitalu, ani że nie uważamy, że jesteś skończonym chujem i w ogóle do dupy, ale... dzięki za współpracę, która tak szczerze była do dupy!-Steven wygłosił przepiękną przemowę i przytulił całe szczęście już byłego managera, który tylko się skrzywił.

-Zobaczymy jak długo tak pociągniecie. Życzę powodzenia.- rzucił na odchodne i wyszedł.

-Dobra chłopaki... a teraz proszę się ogarnąć. Pracujecie nad nowym materiałem?

-Cały czas...-przytaknął Axl.

-No to oby tak dalej. Nie obijać się i teraz jesteście wolni, jak coś będę dzwonił i przypominam, że jesteście na każde moje skinięcie, bez żadnych wymówek.

-Dzięki, Alan...-Saul klepnął go w plecy i opuścili pomieszczenie. Duff od razu podszedł do Alison i do siebie przytulił. W znacznie lepszych humorach wrócili do domu. Saul i Duff pojechali do siebie po swoje rzeczy, a chłopaki do siebie. Alison została w domu i zdecydowała się posprzątać cały bałagan, który został zrobiony po imprezie.

-Duff, bierz swoje włosy z mojej buzi...-wybełkotał Slash i przewrócił w bok spychając blondyna z łóżka, który nawet na to nie zareagował. Alison leniwie otworzyła oczy i ujrzała przed sobą burzę loków Mulata, który jakimś cudem znalazł się w ich łóżku, albo oni jego... Przejechała dłonią po obolałych skroniach i nakryła poduszkę na głowę. Kolejny raz nieźle zaszalała i ostatnimi czasy nawet przestała liczyć, który to już raz. Ale tak to już z nimi było... albo szlajali się po clubach albo sami zapijali u siebie w domu, a ona z nimi. Czasami zasypiała świadoma tego co robi, a innym niczego nie pamiętała. Tym razem to drugie. Wystawiła jedną nogę za krawędź łóżka, bo chciała dostać się do łazienki, zahaczyła jednak o długie nogi blondyna i twarzą wylądowała na ziemi.

-Kurwa mać...-zaklęła pod nosem, podnosząc się na łokciach – Patrz Duff gdzie te nogi zostawiasz...

-Przecież one tylko leżą... koło mnie...

-To je przestaw, żeby nie leżały koło ciebie.- podniosła się i chwiejnym krokiem ruszyła w stronę łazienki. Przekręciła kurek i oblała twarz zimną wodą. Dopiero wtedy choć trochę się ocknęła i spojrzała w lustro. Wyglądała jak trup i w sumie powinna się już przyzwyczaić do takiego widoku, jednak nie mogła. Związała włosy gumką do tyłu i patrzyła chwilę w swoje odbicie. Drzwi się otworzyły i wpadł na nią na wpół śpiący Saul.
-Nie widzisz, że zajęte?

-Zaraz mi pęcherz rozsadzi. Nie musisz wychodzić...-mruknął i podszedł do toalety. Prychnęła pod nosem i zamknęła za sobą drzwi. Rozejrzała się po pokoju i okazało się, że są w dobrym. Podeszła do leżącego wciąż Duffa i położyła mu dłoń na czole.

-Wstawaj.

-Mała... podaj mi coś do picia...-jęknął otwierając jedno oko. Wykonała jego polecenie i wtedy usiadł.- Jazda... nic kurwa nie pamiętam...

-Chyba nikt nie pamięta...

-Wszystko ok?- spojrzał na nią z troską.

-Pomijając cholerny ból głowy, to tak.- z łazienki wyszedł Slash, pokazując im fucka i opuścił pokój.

-Chuj.-mruknął blondyn i potarł zmęczone oczy. Podniósł wzrok na brunetkę i delikatnie uśmiechnął. Odwzajemniła gest i przysunęła bliżej w jego stronę. Objął ją ramieniem i złączyli się w namiętnym pocałunku.

-Tyłek mnie boli...-skrzywiła się i położyła na wygodnym łóżku.

-Uciekasz ode mnie?-spytał z udawanym wyrzutem.

-Zaraz uciekam... ale swoją drogą... trochę teraz nie wyglądasz...-posłała mu przepraszający uśmiech, na co on otworzył szerzej oczy i złapał ją za biodra, stając nad nią.

-Wyglądam... ja zawsze wyglądam.-przymrużył oczy i cicho wyszeptał, dumnie zarzucając włosami.

-Duff... tylko w swoich oczach kiedy jesteś pijany lub naćpany... Prawda jest trochę bardziej okrutna.

-Odwołaj to!

-Nie zamierzam nic odwoływać.

-Odwołaj!-zagroził jej palcem przed nosem z kamienną miną.

-Powiedziałam – nic nie odwołam! Przepraszam, że trochę podupadło pana ego, ale ktoś to musiał powiedzieć wreszcie. Nie mogłeś żyć ciągle w kłamstwach, które szepcze ci do ucha Steven.

-Teraz to przesadziłaś!-krzyknął i zaczął łaskotać ja po żebrach, co zawsze doprowadzało ją do nieopanowanego śmiechu.

-Duff! Przestań!!! AAA!!! Przestań do jasnej cholery!-zaczęła się śmiać i szamotać, jednak on na niej usiadł i nie zwracał uwagi na jej krzyki i błagania.

-Teraz to puszczaj... a tak to kłapie jęzorem na biednego mnie, jak nie wiem...

-Przeeestańńńń! Czuje się wtedy gwałcona! Duff nie!

-Gwałcona?! No proszę... co ty nie powiesz?-uśmiechnął się łobuzersko i jeszcze bardziej zaczął znęcać nad dziewczyną. Zainteresowany krzykami Steven wpadł do pokoju, jak zwykle uśmiechnięty.

-Co się tutaj dzieje?!- zobaczył szamotającą dwójkę i ucieszył jeszcze bardziej – Łaskooootkiii! - pobiegł w stronę łóżka.

-Steven! Zabierz go! Proszęęęę!

-Kogo zabrać?

-Tego białego pudla co na mnie siedzi i gwałciii! Bierz go!

-Ooo nie! Za tego białego pudla w życiu cię nie puszczę!

-Gwałci? I aż tak się cieszysz?!-zaczął się śmiać i trochę poskakał – Dobraaa! Idę coś wszamać, a ty sobie z nim poradzisz. Silna babka jesteś!

-Dziękii Steven! Bardzo mi pomogłeś!-jęknęła i usłyszała tylko zamykane drzwi – Duff! - próbowała zepchnąć z siebie blondyna, jednak z marnym skutkiem. Złapała poduszkę leżącą obok i zamachnęła na niego. Nie był na to przygotowany, więc z zdezorientowaną miną wylądował na ziemi, praktycznie robiąc fikołka. Alison zaczęła się dusić i pokładać ze śmiechu na całym łóżku, a on nie wiedząc co się dzieje wstał na równe nogi.

-Chcesz to będziesz mieć wojnę!-krzyknął i rzucił w jej kierunku. Zaczęli się bić na oślep poduszkami, aż któraś z nich pękła i byli cali w pierzu.

-Niee! Poddaję się!-jęknął blondyn i opadł ciężko na plecy. W jego blond włosach wszędzie były pióra.

-Wiedziałam, że się poddasz.-opadła koło niego ze zwycięskim uśmieszkiem.

-Wygrałaś bitwę, ale wojna należy do mnie.-przechylił się w bok i pocałował ją w czubek nosa, na co słodko się skrzywiła.

-I tak uważam, że jesteś brzydki.

-Małpa... kiedyś pożałujesz tego dnia, że tak mnie nazwałaś.

-Kurczak...

-Oj.. grab sobie dalej...-złapał ją za biodra i zatkał usta pocałunkiem. Przeniósł ręce na jej plecy i jednym ruchem pozbył koszulki. Po chwili byli już całkiem nadzy i namiętnie się kochali. Po wszystkim leżeli jeszcze wtuleni w siebie przez pewien czas, aż wreszcie wzięli wspólną kąpiel i skierowali na dół, spotykając się ze spojrzeniem Izzy'ego 'wszystko słyszałem'. Ali podeszła do lodówki i wyciągnęła z niej mleko, którym zalała płatki czekoladowe, które uwielbiała. Usiadła na blacie i zaczęła pochłaniać swoje śniadanie obserwując Saula i Stevena, którzy urządzili sobie pływackie zawody w basenie. Co chwilę się podtapiali i wybuchali śmiechem. Drzwi wejściowe otworzyły się z wielkim hukiem i wpadł do domu Axl.

-Heloł ludziska! Mam nadzieję, że wszyscy powstawali! Duffuś! Kochanieńki, masz coś we włosach i wyglądasz jak jakaś pieprzona kura. Stevenson, Slash! Później wymoczycie dupy! Chodźcie tutaj!- chłopaki wykonali jego polecenie i cali obciekający wodą stanęli w salonie.

-Co tam? Załatwiłeś jakieś nowe dziewczęta?- zadał pytania Saul i było to chyba jedno z jego ulubionych.

-Ojj! Będziesz miał tych dziewcząt, ale załatwiłem coś lepszego. To znaczny nie ja, ale Alan i właśnie przekazał mi tą zacnie zajebistą wiadomość i mówię, że od tego czasu nieźle spinamy dupska.

-Cały czas mamy je spięte.- jakby na potwierdzenie swoich słów Saul nachylił się wypinając swój tyłek.

-Pies! Przestaniesz kiedyś pokazywać tę dupę?- skrzywił się Izzy.

-Po co?- Mulat rozłożył ręce – jak mam co pokazywać, to to pokazuje.

-Dobra! O dupie Slasha pogadamy kiedy indziej, a teraz lepiej mnie słuchać! Za trzy tygodnie wyruszamy w trasę po Europie, a później Kanadzie! Nie muszę chyba mówić, że mało czasu, a my musimy spiąć tyłki, tak, tak... Slash... ty swój też i ćwiczyć!-zadowolony klasnął w dłonie.

-Za ile ta trasa?-spytał Steven.

-Hej! Ogarnij czasem co się dzieje dookoła! Trzy tygodnie! Naprawdę zajebista trasa! Najlepsza jaka mogła zostać załatwiona!

-Ale że my jedziemy?-spytał Duff.

-Nieee!!! Kurwa! Sam sobie tak pierdolę, bo nie mam co robić.

-Ej no! Zajebiście chłopaki!-krzyknął Steven i chciał podskoczyć, poślizgnął się jednak i wylądował na Slashu.

-Steven! Bierzcie tą małpę ze mnie! Co ty do mnie czujesz geju?!

-Miętkę Slashuniuuu... tylko miętkę...-zawył Adler i pocałował przyjaciela w policzek, który się skrzywił i zepchnął z siebie.

-To sobie czuj ją do kogoś innego. Izzy, chętny?

-Jak zwykle zresztą. Wiesz Steven, że moje uczucia względem ciebie nie uległy zmianie.

-Ciesze się!- tym razem bezproblemowo podleciał do szatyna i go przytulił.

-Zaczynamy próby! Od jutra! Jesteśmy w czarnej dupie i trzeba wszystko doszlifować. A teraz szykować się na imprezkę!

Hej! ;D No i mamy kolejny rozdział, ale na jego temat nie będę się rozpisywać. Mam nadzieję, że nadrobiłam wszystko u Was, a jeśli nie, to na pewno nadrobię. Nie potrafię jednak powiedzieć kiedy, bo za tydzień zaczyna się szkoła, będę praktycznie cały tydzień poza domem i szczerze w ogóle nie mam pojęcia jak to będzie... Ale jakoś trzeba dać radę, nie? ;)